Het einde van het jaar is in zicht. Normaal gesproken ben ik meer van vooruitkijken dan van terugblikken. Omdat mijn bedrijf nu bijna 5 jaar bestaat en omdat ik mijn ervaring graag wil gaan delen met andere ondernemers maak ik een uitzondering.
Ik neem je mee naar de winter van 2013. Het bedrijf waar ik werkte ging een andere koers varen en ik wist intuïtief dat ik daar als persoon geen onderdeel vanuit wilde maken. De nieuwe koers was goed maar ik had op dat moment niet de energie om er nog vol tegenaan te gaan. Maar wat dan wel? Ik was 45 en ambitieus. Ik nam een coach in de armen die mij aan de hand van een zogenaamd DISC profiel liet inzien dat mijn intuïtie klopte. Het roer moest om! Maar durfde ik dat wel?
Ik liep al een aantal jaren rond met het idee dat ik ooit mijn eigen bedrijf wilde starten. Na een paar coachgesprekken en goed gesprek thuis besloot ik na lang wikken en wegen en behoorlijk wat tranen mijn vaste baan aan de wilgen te hangen. Ik maakte gebruik van een plaatsmakersregeling en sprong in het ondernemers diepe. Althans zo voelde dat toen. Ik beloofde mezelf dat ik 3 jaar de tijd zou nemen om mijn eigen bedrijf vorm te geven. Ik had toen alleen nog vage plannen over welke richting het op moest
Op 1 april 2014 (geen grap) reed ik naar Den Haag en schreef mijn bedrijf Phoocus in bij de Kamer van Koophandel. Voor wie het wil weten; Phoocus is een verwijzing naar mijn eigen naam: Patricia Hoogervorst en is een verbastering van het woord focus. En dat verwijst weer naar wat ik vanuit mijn bedrijf het liefste doe. Focus aanbrengen in projecten, organisaties en teams.
Omdat het niet bij een vaag plan kon blijven schreef ik een ondernemingsplan, opende een bankrekening, en liet met het geld dat ik kreeg vanuit het startersfonds van Rabobank GroeneHartNoord een logo ontwerpen. Ik bouwde een eenvoudige website en ging ik op de koffie bij diverse mensen in mijn netwerk om bij te praten en te vertellen dat ik beschikbaar was voor interim opdrachten. Ik zocht aansluiting bij diverse netwerken en zo waren de eerste onzekere stappen in het ondernemerschap gezet.
Ik werd benaderd voor een eerste opdracht. De gesprekken gingen goed. Maar de betreffende opdrachtgever wilde ongeveer één derde van het gevraagde uurtarief betalen. Ik had marktonderzoek gedaan naar tarieven en vond het niet reëel. Ik liet de opdracht met knikkende knieën voorbij gaan. De tweede opdracht waar ik een offerte voor indiende werd mij helaas niet gegund. Pffff……..de cursus omgaan met teleurstellingen was begonnen.
Een week of 4 na de start van mijn bedrijf had ik ‘m dan toch! Mijn eerste opdracht. Niet voor het tarief dat ik voor ogen had maar voor een hoger tarief dan ik kon krijgen bij de opdracht die ik eerder had afgeslagen. Ik ging ervaren hoe het was om voor een opdrachtgever te werken. Toen de eerste factuur betaald werd was ik super trots! Yess……I did it!
Ondertussen bleef ik netwerkgesprekken voeren. Zo kwam er al snel een tweede opdracht langs die als ik dat goed zou doen meer uren voor een langere periode op kon leveren. Je wil niet weten hoe zenuwachtig is was voor de gesprekken om deze opdracht binnen te halen. Het is goed gekomen. Voor deze opdrachtgever doe ik tot op de dag van vandaag nog met veel plezier diverse klussen. Via deze opdrachtgever werd ik ook gevraagd voor andere opdrachten en via mijn netwerk kwamen er regelmatig ook wat kortlopende opdrachten binnen. Van het één kwam het ander.
Na een jaar, in april 2015 kon ik concluderen dat mijn orderportefeuille redelijk gevuld was. De basis voor mijn bedrijf was gelegd maar ik wilde naast het projectmanagement ook meer gaan doen met teams. Ik vind het nu eenmaal leuk om met mensen te werken.
In 2015 ronde ik mijn teamcoachopleiding af bij de school voor coaching en zo kon ik ook aan de slag als gediplomeerd teamcoach. Intussen had ik mijn netwerk behoorlijk verbreed maar het lukte nog niet zo erg om coachopdrachten binnen te krijgen. De concurrentie is groot en ik voelde mijzelf te onervaren om hoog van de toren te gaan blazen dat ik het allemaal wel kon. Ik was geen Pipi Lankous die durft te zeggen “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”.
Mijn orderportefeuille was nog steeds goed gevuld dus ik had ook geen dringende reden om hard achter coachopdrachten aan te gaan. Ik had het druk en gebruikte dat als “excuustruus” om geen stappen te ondernemen. Maar het bleef wel knagen! Ik wilde meer doen op het vlak van coaching. Tja…..dat is ondernemen…..je moet soms dingen doen die je (nog) niet durft.
Via een “Open Coffee’ bijeenkomst had ik contact met Daphne Lie. Samen waren we ook lid van het netwerk “Ontbijtzaken”. Ik vertelde daar mijn verhaal en mijn wens. Niet veel later kon ik via het netwerk van Daphne een trainingsdag verzorgen voor ZZP’ers in de zorg. Het was nog niet helemaal het coachen wat ik bedoelde maar ik deed in ieder geval ervaring op in het werken met groepen.
Via een medestudent van de coachopleiding werd ik vervolgens gevraagd een workshop te geven over feedback geven met behulp van de vier stappen van geweldloze communicatie. En zo kregen ook de eerste stappen al teamcoach voorzichtig vorm en was ik weer een stapje dichter bij het realiseren van mijn plannen.
In dezelfde periode organiseerde de lokale ondernemersvereniging een speeddateavond voor ZZP’ers in de zakelijke dienstverlening. Daar leerde ik Sandra van Loenen kennen. Zij is trainer en coach en bleek op het gebied van coaching min of meer dezelfde visie te hebben als ik. We maakten een afspraak en van het één kwam ook hier het ander. Inmiddels werken wij al bijna twee jaar samen. In het begin heel voorzichtig maar dit jaar hebben we meerdere coachklussen samen gedaan. De les die ik hieruit getrokken heb….als je iets (nog) niet durft is het soms goed om iemand te zoeken waarmee je samen kunt werken. Door samen te werken stimuleer je elkaar om net een stapje extra te zetten.
Nu is het bijna 2019 en ben ik bijna 5 jaar ondernemer. Eigenlijk snap ik niet zo goed waarom ik het 5 jaar geleden bijna niet durfde om de stap zetten. Terugkijkend denk ik, JA! er waren moeilijke momenten en ik heb ook wel eens een nachtje slecht geslapen maar het is het meer dan waard!
Wat ik de afgelopen 5 jaar geleerd heb is; (1) het is belangrijk om een plan te hebben, (2) het is nog belangrijker om continu tijd te maken voor netwerken, (3) het is goed om te luisteren naar en te leren van andere ondernemers, (4) het is belangrijk om jezelf te kennen én vertrouwen in jezelf te hebben en last but not least (5) alles is mogelijk, als je maar durft!
Dit en heel veel andere dingen die ik geleerd heb wil ik nu samen met Daphne Lie overbrengen aan andere startende ondernemers. Daarom heb ik samen met haar de opleiding “Start met Groei” in de markt gezet.
“Start met Groei” is een drie maanden durend ondernemerschap programma dat recent gestarte ondernemers helpt om te komen tot zakelijke en persoonlijke groei. Daphne Lie en ik zijn de trainers van het programma. Wij zijn ervaren ondernemers én zijn graag bereid om onze kennis en ons netwerk met jou te delen.
Meer weten? Klik hier voor een filmpje over het programma of neem contact met mij op via de contactpagina op deze website.