Is er thuis, op het werk en in het onderwijs genoeg aandacht voor welzijn en de zogenaamde “zachte” competenties? Als je daarover met mensen in gesprek gaat lopen de meningen uiteen. Drie dingen die ik gelezen heb wil ik graag met jullie delen.

Prins Harry:
Allereerst het feit dat in diverse kranten stond dat de Britse prins Harry samen met Oprah Winfey gaat werken aan een documentairereeks over geestelijke gezondheid. Aanleiding is dat de prins na de dood van zijn moeder veel last van psychische problemen heeft gehad. De prins en Oprah willen mensen laten zien dat het taboe op ondersteuning van een psycholoog of coach nu voor eens en altijd de wereld uit moet. Ik ben blij dat zij dit gaan doen maar verbaas me er ook wel over dat het in onze westerse wereld nog zo’n taboe is.

Vrede kun je leren:
Het tweede dat ik bij jullie onder de aandacht wil brengen is het essay vrede kun je leren. Thomas D’Ansembourg en David van Reybrouck schreven dit naar aanleidingen van de aanslagen in Parijs. Ook hierin komt naar voren hoe belangrijk aandacht voor welzijn en de zachtere competenties is.
De schrijvers stellen dat vrede een vak is. De opvoeding tot vrede moet volgens de schrijvers net zo vanzelfsprekend zijn als lichamelijke opvoeding. Zij pleiten voor meer aandacht voor mindfullness, geweldloze communicatie en compassie op school, thuis en op het werk.

Ik ben al een paar jaar fan van geweldloze communicatie en heb het essay met name daarom met aandacht in één keer uitgelezen. Het zal je niet verbazen dat ik van mening ben dat de schrijvers het bij het rechte eind hebben. Het sterkt mij in de gedachte die ik al langer heb. Als we - zoals geweldloze communicatie “voorschrijft” - minder oordelen en meer aandacht en begrip voor elkaar hebben ziet de wereld er direct veel mooier uit.

Ik probeer al een tijdje in mijn dagelijks leven het oordelen loslaten. Dat blijkt helaas veel makkelijker gezegd dan gedaan. Op de momenten dat het mij wel lukt merk ik dat het mij en mijn omgeving iets oplevert! Namelijk; verbinding, minder ergernis, betere gesprekken en oplossingen voor dingen die eerst moeilijk oplosbaar leken. Hoe gaaf zou het zijn als er op scholen ook meer aandacht komt voor verbindend ofwel geweldloos communiceren?

Onderzoek van de OESO naar emotionele en sociale vaardigheden bij de jeugd:
Al derde viel mijn oog op een artikel met als opvallende kop ‘Het onderwijs dreigt zijn doel en relevantie te verliezen’ In het artikel kwam naar voren dat de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) momenteel wereldwijd een groot onderzoek doet naar de ontwikkeling van emotionele en sociale vaardigheden bij de jeugd. De zogenaamde “Study on Social and Emotional Skills”.

De OESO verwacht dat er meer aandacht en waardering voor ‘zachtere’ competenties, zoals aanpassingsvermogen, creativiteit, volharding én empathie moet komen. Je kunt namelijk wel denken dat je voor een goede baan vooral kennis en technische vaardigheden nodig hebt en dat jouw emotionele vaardigheden vooral privé van belang zijn, maar het gaat overal steeds vaker over de vraag: kun je werken en omgaan met mensen die anders zijn of anders denken dan jij? Goed onderwijs kan - zo vermoedt de OESO - eigenlijk niet meer zonder educatie in sociale en emotionele vaardigheden. Maar waar hebben we het dan over? Over welke vaardigheden, en hoe ontwikkelen die zich? Hoe kan een leerkracht daaraan bijdragen?

Ik ben benieuwd naar de uitkomsten van het onderzoek en heb alvast een suggestie voor het aanpassen van het curriculum van het onderwijs. Naast aandacht voor geweldloos communiceren wil ik ouders en leerkrachten adviseren te werken met DISC for Kids. Dit is een hulpmiddel om de interactie tussen ouders en kinderen en/of leerkrachten en kinderen beter te begrijpen. Door als ouder of leerkracht je eigen gedragsstijl te linken aan de temperamenten van een kind kun je kijken hoe je als ouder of leerkracht een kind het beste kunt ondersteunen in het ontwikkelen van een gelukkig en succesvol leven. Het resultaat meer gezelligheid in huis, minder stress en betere prestaties op school. En bovenal een gelukkig kind.

Regelmatig wordt mij gevraagd vanaf welke leeftijd je DISC daarvoor in kunt zetten. Antwoord is het dat het kan vanaf de basisschool leeftijd.
Je maakt als ouder of docent een persoonlijke stijl profiel en je vult een zogenaamd observatieprofiel in voor jouw kinderen of de kinderen in jouw klas. Je krijgt dan als ouder of docent een persoonlijke beschrijving van jezelf en van het kind waarin helder wordt over welke karaktereigenschappen, drijfveren en talenten een kind beschikt. Ook krijg je praktische handvatten over hoe jij het beste met het kind kunt communiceren.
Ben je ouder of docent en wil je hier meer over weten, neem gerust contact met mij op.

Kortom ik onderschrijf de diverse pleidooien om in de maatschappij - te beginnen bij de jeugd - meer aandacht te hebben voor zachte competenties. Wil je naar aanleiding van dit artikel met jouw school of vereniging aan de slag met geweldloze communicatie of DISC for Kids. Ik help je graag.